Yaşam bir illüzyon mu, yoksa önümüzden gelip geçen bir tren mi?

Ya da bizlerde mi Titanik gemisi batarken hâlâ müzik yapan orkestranın birer üyesiyiz?

Değilse, dünyaya bir şeyler yapmaya mı geldik?

Dünya gerçekten de Shakespeare’in dediğince bir sahne mi, yani rolünü oynayan çekip gidiyor mu?

Trenin dışarıda ki inek mi ya da icindeki yolcu muyuz?

...

Sıradan karakterlerle, basit bir anlatımla yüzlerce soru sormayı başaran, size iç sesinizde çığlıklar attıran, gerçekten de çok büyük bir ustalıkla yazılmış, yönetilmiş ve oynanılmış bir eser izledim...öyle bir oyun ki, bana önce trene bakan bir öküz olduğumu hatırlattı sonra da öküz olduğum için mutlu olmamı sağladı...

*Titanik Orkestrası